Home sweet Home
lieve allemaal!
Ik ben weer lekker thuis, in het koude Nederland waar het alleen maar regent
Mijn laatste paar dagen:
De dag na het redden van de schildpadeitjes hebben we genoten van het heerlijke weer
en van het lekkere eten dat we kregen.
Op de dag van de verrassing gingen we vulkaan Pacaya beklimmen.
We hebben de groep opgesplitst en ik zat in de groep die helemaal naar boven ging.
Het was een pittige tocht, maar toen we uiteindelijk boven waren hadden we een super mooi uitzicht. Wel was het erg koud op de vulkaan..
Maar we konden wel op een plekje marsmhallows roosteren! Het begon toen zachtjes met regenen en toen we ons weer bij de andere groep voegde begon het keihard te regenen en zijn we snel naar de bus gegaan, waar we doorweekt aankwamen.
op de laatste dag zijn we nog een keer Antigua in gegaan en hebben we nog wat souveniertjes gekocht voor we de bus instapte om naar het vliegveld te gaan.
Na een ontzettend vermoeiende reisdag ben ik nu weer lekker thuis bij papa, mama en Manon (Eveline zit nog lekker in Spanje!)
Ik ga nu maar eens starten met het uitzoeken van mijn foto's en een begin maken aan mijn fotoboek!
Bedankt voor het lezen van mijn blog en voor alle leuke reacties!
Een hele dikke knuffel en misschien tot de volgende reis!
Liefs, Irene
Monterrico en Arcas
Hallo allemaal,
Na mijn avontuur bij de Maya's thuis zijn we verder gaan werken in de moestuin. Ontzettend vermoeiend werk, aangezien we keihard moesten werken en de zon erg hard scheen. Hierna gingen we naar een klein schooltje in de buurt waar we spelletjes gingen doen met de kinderen. Ik begon met hinkelen en eindigde met een kwastje in mijn hand om de kinderen te schminken.
We werden weer opgehaald met de pick-up en gingen naar ons huis om daar de laatste nacht door te brengen. Nu lig ik in een ontzettend warmMonterrico, waar het 's ochtends om 8.30 uur al 26 graden is.
Gisteren ben ik een dag naar Arcas geweest. Dit is een bedrijf dat zich inzet voor straatkinderen en dieren die in nood zijn, vooral schildpadden. We begonnen met een rondleiding en gingen toen door naar een schooltje. We haalden de kinderen op en gingen gelijk door naar het strand. Daar maakten we wat kleindere groepjes en gingen we het strand opruimen en schoonmaken. Hierna speelden we nog een spelletje met de kinderen en brachten we ze terug naar de klas.
Wij gingen lunchen en door naar de mangrove. We hebben een heel mooie tocht gemaakt en gingen daarna boompjes planten (dit was ook weer heel erg vermoeiend; ontzettend warm!!) We gingen weer terug via de mangrove en hielden een kajakwedstrijd.
Hierna hadden we even vrije tijd. Maar onze buschauffeur had zijn bus heel onhandig in het zand neergezet, dus we moesten eerst zorgen dat de bus los kwam. We hebben met zijn allen staan duwen en uiteindelijk kwam hij los.
Toen hadden we twee uur voor onszelf en na het avondeten begon het echte werk, we gingen op schildpaddenpatrouille. Ik zat in een groepje met Laura en Marlijn. We waren als een van de laatsten nog over om weg te gaan, tot we ineens geroepen werden; er was een schildpad gesignaleerd. Wij gingen er snel heen, en ja hoor! Een supergrote schildpad had 102 eitjes gelegd. Ons groepje mocht deze eitjes meenemen naar een veilige plek op het terrein van Arcas. We hebben ze zelfs mogen begraven ;) Dus we hebben mooi even 102 minischildpadjes gered van stropers.
Vandaag hebben we een relaxdagje aan het strand. Morgen hebben we een verrassing op het programma staan (we gaan een vulkaan beklimmen!) En overmorgen zit mijn reis er al weer op en vlieg ik terug naar Nederland.
Liefs uit Guatemala van Irene
Uit logeren bij een Maya-familie
Hallo allemaal,
Hier nog een verhaal. Vannacht ben ik bij een Maya-gezinnetje gaan slapen. We werden gisterochtend opgehaald in een pickuptruck. We sjeesde naar een dorpje verderop waar we onze gastgezinnen leerde kennen, een rondleiding kregen en wat maya-geschiedenis kregen (Maya komt voort uit mais, wat de Goden vonden mais steviger dan takjes stro en modder). Na deze rondleiding gingen we naar het project Rising Minds, waar we aan de slag gingen in een groentetuin. We hebben hard geschoffeld. Ik heb er blaren van op mijn handen. Rond 15.00 uur zijn we gestopt omdat het te hard regende. We zijn naar een caffetje gegaan. (dit was wel eventjes fijn, want daar hadden we weer even WIFI, dus kon ik even contacten met het thuisfront
Eerst maakten we (Aike, Laura en ik) ons een beetje schoon, want door de tuin en de regen waren we nogal smerig geworden. Daarna gingen we aan tafel zitten en kregen we Maya-thee (smaakt een beetje naar zoete popcorn) en een broodje. We zaten wat te schrijven in onze dagboekjes tot we gingen eten en we vonden het erg jammer dat we geen contact kregen met de mensen. Op het menu stonden zwarte bonen en ei. Niet onze favoriete maaltijd, maar we hebben het lachend opgegeten. Toen we onze borden leeg hadden vroegen we nog een keer alle namen, die schreven ze in het boekje van Aike. Vanaf toen kwamen we een beetje los en hebben we gevraagd of ze met ons op de foto wilde. Dat vonden ze allemaal erg leuk. Er woont een jongen in het gezin, Andrew, hij is denk ik 19 jaar. Laura en ik maakten de hele tijd grapjes over hem. Want hij was tijdens het eten de hele tijd naar me te staren. We noemen hem mijn Guatemala-lover
Na de foto gemaakt te hebben, liet ik mijn foto's van de reis zien. Toen ze een foto zagen van de armbandjes die we gemaakt hebben bij Hogar Temporal, pakten ze opeens wol en begonnen ze met ambandjes maken en mochten we het zelf ook proberen. Dit was geen succes, want we waren er niet echt goed in, maar we hebben wel een een superleuke avond gehad.
Toen het tijd was om naar bed te gaan, zat er een megaspin boven mijn bed. Maar dan echt mega!!! Dus ik schrok en slaakte een gilletje. Daar kwam mijn Guatemala-lover met zijn vader op af en zij verjoegen dapper alle spinnen die er waren. Toch vond ik het erg eng om daar te slapen en ik vroeg of ik bij aike en Laura op de kamer mocht slapen. Dit was een ander huisje, zonder spinnen!!! Hier heb ik heeeeerlijk geslapen...
Nu ontbijten, ik ben benieuwd....
Liefs, Irene
Lake Atitlán
Lieve allemaal,
Na een paar dagen stilte (geen WIFI) even een update van de laatste dagen. Eerst nog even over de twee projecten: Bij Caras Allegres willen ze straatkinderen van de straat houden en ze geven er les aan de jongste kinderen. Dit lesgeven gaat tegen een kleine betaling, zodat ze ook de verantwoording nemen om naar de lessen te komen.
Eerst kregen we een rondleiding van Irma, de Nederlandse projectleidster. Na de rondleiding verdeelden we ons over de klasjes en mochten we helpen. Het klasje waar is was, leerde de 2 schrijven. Pauze: de kinderen gingen naar de binnenplaats waar ze mochten rennen en spelen. Ze vonden de camera's die mee waren geweldig en ze poseerden heel mooi. Ook wilden ze allemaal zelf foto's maken. Na de pauze moesten we gaan verven. Het logo van het project was vervaagd en wij mochten dit opknappen.
Dag twee was iets korter. We zijn niet meernaar het schooltje gegaan, maar we gingen op huisbezoek. Dit was best heftig. De gezinnen waar we op huisbezoek gingen hadden het erg klein. Eén van de gezinnen heeft grote geldproblemen. Dit komt omdat oma niet meer kan werken, één van de kinderen heeft een parasiet in haar hoofd en zonder medicijnen heeft zij de hele dag hoofdpijn. Deze dochter heeft twee kinderen die naar Caras Allegres gaan. Dochter twee heeft zoveel last van reuma dat zij nauwelijks meer kan lopen. Zij heeft een zoontje. De enige bron van inkomsten die zij hebben is bedelen. De mevrouw met Reuma en het zoontje moeten dan op pad (wat eigenlijk onmogelijk is aangezien het pad zo hobbelig is dat de rolstoel nauwelijks vooruit komt....). Het zoontje vindt dit verschrikkelijk, hij wil het liefst naar school..
Na de huisbezoeken keerden we terug naar het tienermoederhuis! Super leuk, zo konden we Juli en Rosa nog een keer zien! Daar gekomen mochten we helpen met kleren uitdelen enaten we de taart die ze gemaakt hadden. Nog een laatste keer doei zeggen en dat was echt de laatste keer dat we ze zagen.
We stapten na de lunch mat zijn allen de bus in en reden naar een prachtig meer, dat omringt is door twalf vulkanen. Dit meer heet lake Atitlán en het is supermooi. Anne en ik delen een kamer en als we op de WC zitten hebben we een fantastisch uitzicht
Het is heel gek! Over een weekje kom ik alweer naar huis. Ik heb het gevoel dat ik al heel lang met de groep ben, maar nog niet zo lang dat ik weer naar huis kan komen. Ik wil nog zo veel meer zien en doen! Maar ik heb gelukkig nog een week :)
Tot snel allemaal!
Een hele dikke knuffel van Irene.
Fuentes Georginas
Hallo Allemaal,
Even een update vanuit hier!! Gisteren zijn we voor de tweede dag naar Hogar Temporal geweest. We hebben daar mooie armbandjes gemaakt en een paar kettingen.
Na de lunch zijn we aan de slag gegaan met het Engels van de meiden. Het niveau van Engels is laag, dus we hebben wat spelletjes gedaan in het Engels. We hebben hen het liedje "hoofd, schouder, knie en teen" in het Engels geleerd en daarna wilden wij ook de Spaanse versie leren.
Daarna hebben Anne en ik samen met twee lieve meisjes, Rosa en Juli, gezeten. Zij gaven ons Spaanse les. De dag vloog om! opeens moesten we alweer terug naar het hostel. Rosa en Juli hebben een ontzettend lief berichtje in mijn dagboekje geschreven met als conclusie dat we goede personen zijn en dat God ons zegent. Het afscheid daar vond ik best moeilijk en verdrietig.
's Avonds kregen we salsales.
Vandaag hadden we een relaxdag, om bij te komen van de afgelopen twee dagen. We begonnen de dag met het bezoeken van de lokale markt. We gingen door naar een glasblazerij, waar gerecycled glas herbruikt wordt. Ik heb ook glas mogen blazen en volgens de man daar ben ik een natuurtalent
Daarna gingen we weer de bus in en gingen we naar een Maya-dorp. Daar moesten we een pop zoeken die heilig is (San Sieman). Er was een soort Maya-viering bezig, daar zijn we ook nog even heengeweest.
Vervolgens gingen we naarFuentes Georginas, dat is een warmwaterbad, dat verwarmd wordt door de vulkaan. Daar hebben we genoten, helemaal relaxed en verrimpeld kwamen we het bad weer uit.
Morgen ga ik naar een nieuw project: Caras Alegres, dat betekent lachende gezichtjes. Dit is een project dat straatkinderen van de straat houdt. Ik heb er onwijs veel zin in!
Dikke knuffel van Irene
Hogar Temporal
Hallo daar ben ik weer!
Gisteren hebben we een mooie citytrip door Antigua gemaakt, we hebben een chocolademuseum bezocht, een berg beklommen met een heel mooi uitzicht over de stad Antigua en we zijn in een paar ruines geweest. Daarna zijn we met de bus naar Quenzaltanango gegaan, daar verblijven we nu.
Vandaag was een mooie dag, omdat het weer mooi was en we een mooi project bezocht hebben. We gingen naar Hogar Temporal, een project waar mishandelde meisjes ondergebracht worden, omdat zij geen goede thuissituatie hebben, of omdat zij zwanger zijn.
Onze ochtend begon met knutselen, de meisjes vonden de stickers die we hadden meegenomen echt geweldig! Na de lunchpauze werd de groep in drieën gesplitst. Ik koos ervoor om met de allerkleinsten te spelen.
Bij die kleinsten zat ook een heel leuk jongetje, die mij elke keer aan de hand nam als we samen van de glijbaan gingen. Dit jongetje was anderhalf. Ik speelde ondertussen ook met zijn moeder. Zijn moeder was vijftien. Dit meisje heeft een kindje gekregen omdat zij seksueel mishandeld is. Zij was 13 jaar toen ze dit kindje gekregen heeft.
Dat besef komt nu binnen, dat dit meisje een kind heeft gekregen toen zij nog jonger was, dan mijn zusje nu is. Ik speelde met moeder en zoon, alsof het vriend en vriendin waren. Een mooie maar tegelijkertijd ook heftige dag!
Morgen ga ik nog een dagje naar ditzelfde project en gaan we armbanden maken en les geven in het Engels, want dat kunnen ze eigenlijk helemaal niet.
Heel veel liefs, Irene
jetlag
Lieeeeve allemaal!
Ik lig nu in mijn bedje in Guatemala!
BIj jullie is het nu 12.30, bij mij is het 4.30!
Hoe was de reis? Erg vermoeiend en lang..
In ons vliegtuig zaten geen schermpjes, dus film kijken was er niet bij helaas,
luxe problemen!! Maar dan duren die 11 uur vliegen toch wel erg lang.
Gister na de lange reis stond er een mooie roze bus op ons te wachten, die ons naar het hostel bracht.
We zochten de kamer uit en daarna kregen we nog wat te eten (bruine bonen prut, een omeletje, twee broodjes en gekookte banaan)
Ik was alleen te moe om te eten, dus na twee happen ei had ik genoeg en wilde ik eigenlijk alleen nog maar slapen.
Dus wij lagen om 9 uur in ons bed en daarom zijn we nu allemaal (Eviie, Marlijn, Laura en ik) wakker..
Vandaag bezoeken wij het stadje Antigua en reizen we naar onze eerste twe projecten waar we aan de slag gaan!
Ik ga nu maar weer eens proberen te slapen! fijne dag allemaal!
Liefs Irene
Nog maar 6 dagen..
Hallo allemaal!
Ik heb al een hele tijd vakantie, maar pas sinds twee weken weet ik zeker dat ik echt kon genieten van mijn vakantie: ik werd gebeld dat ik geslaagd ben!
Afgelopen donderedag heb ik mijn Havo-diploma opgehaald, op naar het volgende hoofdstuk.
Maar, eerst mijn reis naar Guatemala!!
Precies een jaar geleden heb ik mezelf opgegeven voor deze reis.
En dan nu, een jaar later stap ik over 6 dagen het vliegtuig in om deze reis eindelijk waar te maken.
Ik heb een leuke groep waarmee ik deze reis mag maken en ik weet nu het voorlopige reisprogramma dus ik krijg er steeds meer zin in!
Hier is mijn voorlopige reisprogramma:
We beginnen goed,want het prachtige Antigua staat bekend als
Dit stadje ligt op een paar uur afstand en is de thuisbasis van Worldmapping in Guatemala.
Om te voorkomen dat ze op straat belanden, biedt Caras Alegres naschoolse opvang,
Dit is een krater, op 1500 meter hoogte, omringd door twaalf vulkanen, gevuld met het helderblauwste water ooit... Het staat dan ook bekend als ‘het mooiste meer ter wereld’?
En dan denk ik dat mijn volgende blog vanuit Guatemala geplaatst gaat worden!
(of gewoon vanuit Nederland, dat mama hem er voor mij opzet
Ik ga in iedergeval mijn best doen jullie op de hoogte te houden van mijn reis!
Heel veel liefs,
Irene