Lieve allemaal,

Na een paar dagen stilte (geen WIFI) even een update van de laatste dagen. Eerst nog even over de twee projecten: Bij Caras Allegres willen ze straatkinderen van de straat houden en ze geven er les aan de jongste kinderen. Dit lesgeven gaat tegen een kleine betaling, zodat ze ook de verantwoording nemen om naar de lessen te komen.

Eerst kregen we een rondleiding van Irma, de Nederlandse projectleidster. Na de rondleiding verdeelden we ons over de klasjes en mochten we helpen. Het klasje waar is was, leerde de 2 schrijven. Pauze: de kinderen gingen naar de binnenplaats waar ze mochten rennen en spelen. Ze vonden de camera's die mee waren geweldig en ze poseerden heel mooi. Ook wilden ze allemaal zelf foto's maken. Na de pauze moesten we gaan verven. Het logo van het project was vervaagd en wij mochten dit opknappen.

Dag twee was iets korter. We zijn niet meernaar het schooltje gegaan, maar we gingen op huisbezoek. Dit was best heftig. De gezinnen waar we op huisbezoek gingen hadden het erg klein. Eén van de gezinnen heeft grote geldproblemen. Dit komt omdat oma niet meer kan werken, één van de kinderen heeft een parasiet in haar hoofd en zonder medicijnen heeft zij de hele dag hoofdpijn. Deze dochter heeft twee kinderen die naar Caras Allegres gaan. Dochter twee heeft zoveel last van reuma dat zij nauwelijks meer kan lopen. Zij heeft een zoontje. De enige bron van inkomsten die zij hebben is bedelen. De mevrouw met Reuma en het zoontje moeten dan op pad (wat eigenlijk onmogelijk is aangezien het pad zo hobbelig is dat de rolstoel nauwelijks vooruit komt....). Het zoontje vindt dit verschrikkelijk, hij wil het liefst naar school..

Na de huisbezoeken keerden we terug naar het tienermoederhuis! Super leuk, zo konden we Juli en Rosa nog een keer zien! Daar gekomen mochten we helpen met kleren uitdelen enaten we de taart die ze gemaakt hadden. Nog een laatste keer doei zeggen en dat was echt de laatste keer dat we ze zagen.

We stapten na de lunch mat zijn allen de bus in en reden naar een prachtig meer, dat omringt is door twalf vulkanen. Dit meer heet lake Atitlán en het is supermooi. Anne en ik delen een kamer en als we op de WC zitten hebben we een fantastisch uitzicht

. Vandaag naar een lokale markt geweest, souveniertjes gekocht, en uitgerust van de afgelopen dagen aan het meer. het was een heerlijk dagje. 's Avonds hadden we een bijeenkomst met zijn allen. Morgen en overmorgen gaan we naar een mayaproject, waar we zelfs bij een gastgezin blijven slapen.Dat vind ik wel een beetje eng, want ik weet niet waar ik terecht kom. Maar het wordt wel een hele mooie ervaring.

Het is heel gek! Over een weekje kom ik alweer naar huis. Ik heb het gevoel dat ik al heel lang met de groep ben, maar nog niet zo lang dat ik weer naar huis kan komen. Ik wil nog zo veel meer zien en doen! Maar ik heb gelukkig nog een week :)

Tot snel allemaal!

Een hele dikke knuffel van Irene.